Iro Kounadi
A journalist based in Athens, Greece, Iro has been writing for print and digital media since 2006, covering everything from hidden villages and coastal road trips to offbeat urban culture and the quirks of everyday life. After studying Media & Communication in the University of Athens back when social media wasn’t a thing, she started writing about travel, but quickly got sidetracked by all the other weird and wonderful things the world has to offer. She has a soft spot for archaeology, cats, the Middle East, Julio Cortázar’s fiction, Balkan beats, and the kind of conversations that happen at 3 a.m. with strangers. She firmly believes the only normal people are the ones you don’t know well —and that’s part of the reason she travels.
Τα κτίρια του Τσίλερ. Οι χοροεσπερίδες του Όθωνα. Οι εξοχές της Αλεξάνδρας. Οι λασπωμένοι δρόμοι μιας πρωτεύουσας που στήθηκε βιαστικά. Ακολουθήστε μας, σε μια βόλτα στην Αθήνα του 19ου αιώνα.
Ο Γέρακας και το «φιόρδ» του, το ονειρικά ήσυχο Κυπαρίσσι, η Μεθώνη με το κάστρο της, και άλλα καρτποσταλικά χωριά που ακουμπούν στη θάλασσα.
Τα αρχοντικά με τα χαγιάτια, τα τζαμιά, τα χαμάμ και όλα όσα μαρτυρούν ότι η Αθήνα ανήκε κάποτε εις την Ανατολήν, σε μια μεγάλη γοητευτική βόλτα.
Περιπλανηθήκαμε σε πέντε χιλιάδες χρόνια και δέκα στρέμματα Ιστορίας και είδαμε τον Δία με τα μάτια μας. Περάσαμε μια ολόκληρη μέρα στο Αρχαιολογικό Μουσείο.
Ακολουθούμε χωμάτινα μονοπάτια και περίτεχνα πλακόστρωτα, κάτω από την σκιά της Ιστορίας, στον ομορφότερο λόφο της Αθήνας.
Η πιο ήσυχη από τις Σποράδες μπορεί να θεωρείται από πολύ κόσμο «ζευγαρονήσι», έχει όμως κάτι για όλους –εκτός από ρομαντικά ηλιοβασιλέματα, που ναι εντάξει, τα έχει κι αυτά
Μια φορά κι έναν καιρό, λέει ο θρύλος, ήταν ένας βοσκός, Ανδρίκο Μουρμούρη τον έλεγαν, που είχε έρθει στην Πελοπόννησο από την Κρήτη.
Πέτρα και φως. Πέτρα τραχιά, ακατέργαστη, πέτρα από την οποία έχουν χτιστεί μικρά και μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα, πέτρα επάνω στην οποία η φύση επιμένει να μεγαλώνει κάθε άνοιξη χρωματιστά αγριολούλουδα.
Απ’ όλα τα μέρη στην Πελοπόννησο, η Πύλος είναι εκείνη που θυμίζει περισσότερο νησί: Τα ολόλευκα σπίτια της, σκεπασμένα με κόκκινες κεραμιδοσκεπές, καθρεφτίζονται στα κρυστάλλινα νερά της.
Ξέρεις πώς πήραν το ονόματά τους τα ποτάμια της Ελλάδας; Ήταν όλα τους (ναι όλα τους, μηδενός εξαιρουμένου) θεοί. Ποτάμιοι θεοί, για την ακρίβεια.